Zwartrugfluitvogel – schrik der wielertoeristen.
Dodelijke tijgerslangen, hitsige kangoeroes,  bijtgrage dingo’s en ultragiftige roodrugspinnen. De Australische stofwegen zijn bezaaid met levensgevaarlijke dieren. En toch heeft men er vooral schrik van een vogel die niet groter is dan een kraai. Maak kennis met de zwartrugfluitvogel.

Op 19 september 2019 reed de 76-jarige Alan Seaman met zijn fiets in Nicholson Park nabij het Oost-Australische Woonona. De gepensioneerde schooldirecteur genoot van de eerste lentezon, toen plots een vogel op hem dook. Die pikte hem in het gezicht, waarop de man schrok, van het fietspad raakte en tegen een metalen hek knalde.  Niet veel later stierf hij aan zijn verwondingen. Nadien verklaarden maar liefst 40 buurtbewoners aan de politie dat er al dagen lang een extreme agressieve vogel hen achterna had gezeten. The Monster Magpie, zo werd de vogel genoemd, bleek al een tweede slachtoffer in Nicholson Park gemaakt te hebben. Een week eerder was een jogger gestorven aan een hartinfarct nadat dezelfde vogel hem had achternagezeten.

Dit had een onschuldig incident met ongelukkige afloop kunnen zijn (in Vlaanderen viel er ook al eens een buizerd een jogger aan), maar dat is het niet. Er zijn immers veel monster magpies in Australië. Tienduizenden. In Australië heet de soort officieel ‘Australian Magpie’, wij noemen hem de zwartrugfluitvogel. Met zijn zwart-wit vederkleed en felle, vuurrode ogen, ziet hij er als de zombieversie van onze ekster uit. Zijn horrorreputatie heeft ie alvast niet gestolen. Vorig jaar dook er in Perth nog een zwartrugfluitvogel naar elke kinderen op een speelplaats van een schooltje. De 6-jarige Finn Kelly moet het vandaag met een oog minder stellen.

Het kan niet anders of Alfred Hitchcock had de zwartrugfluitvogel in gedachte toen hij op het scenario van ‘Birds’ kwam. Hoe driest en met welke frequentie de vogels te keer gaan, kan u ontdekken op de website magpiealert.com. De site is speciaal opgericht om de problemen met de vogel in kaart te brengen. In testimonials berichten fietsers uitvoerig over de aanvallen die hen te beurt vielen.

“Aanval van de evil magpie uit Sleeman Street. Hij was een tijdje kalm, maar valt de laatste tijd weer frequent aan. Zeer agressieve en gevaarlijke vogel. Hij beet een stuk uit mijn oor. Zo wil je niet meer gaan fietsen.”

“Net vijf aanvallen achter de rug van de dolgedraaide magpie uit Baker Street. Hij bleef ons bestoken. Gelukkig hadden mijn baby en ikzelf een helm met draden op. We zijn van onze bakfiets gesprongen en de struiken ingevlucht.”

Op de site houden ze ook statistieken bij. Er worden gemiddeld zo’n 6000 aanvallen per jaar gerapporteerd. Zeventig procent van de slachtoffers zijn fietsers en 15% raakt gewond. Die aanvallen gebeuren tussen begin augustus en november, de lenteperiode op het zuidelijk halfrond, waar de vogels hun nest en territorium bewaken. In ‘the swooping season’ (red; het duikseizoen), gaan de zwartrugfluitvogels volledig over de rooie. Niemand is dan voor hen veilig. Dat konden ze in Melbourne vorige maand zelfs live op tv zien. Brett McLoad, een reporter van News9 deed een stand-up voor het parlement, toen hij plots geswoopt werd.  Een middelgrote zwarte vogel dook op zijn gezicht en pikte in zijn wenkbrauw.

Volgens vogelexperts is hun gedrag eigenlijk niet zo bijzonder. Met hun aanvallen verjagen de mannetjes indringers rond hun nest. Ze krijgen in die periode een opstoot van testosteron en worden over-beschermende vaders van hun kroost. Wie toevallig hun territorium doorkruist, moet het ontgelden. Dat doen wel meer vogels maar bij de Australian magpie is het gedrag extreem.  Bovendien hebben ze nog een extra onaangename eigenschap: ze hebben een fenomenaal geheugen. Zo herinneren ze zich wie al eerder ongewenst op bezoek kwam. Er zijn fietsers die beweren al 20 keer door dezelfde vogel te zijn aangevallen over een tijdspanne van verschillende jaren. Daarom wordt er aangeraden om na een aanval niet meer hetzelfde parcours te fietsen. Andere tips zijn het beest recht in de ogen kijken – wat nogal moeilijk is als je op je fiets zit en hij valt je in de rug aan – en op je helm plastieken spanbandjes plaatsen. Een alternatief is constant met je hand boven je helm wuiven. Geen mountainbiketochtje planten in het swooping season in Australië lijkt ons nog de beste tip.

P.S. Wie deze waanzinnig wielerterroristen wil bezig zien, kan terecht op deze link: https://www.youtube.com/watch?v=47dmip4eJtA