10 oktober, start van Operatie Propere Handen. Er valt iets op in het lijstje met huiszoekingen. Bij tien eersteklassers valt het gerecht binnen, maar Moeskroen en Eupen laat men ongemoeid. De twee ploegen hebben nochtans een dubieuze hoofdrol gespeeld in de recente degradatiestrijd. Meer bepaald in een kolderwedstrijd op de laatste speeldag. Eupen moest met een zo’n groot mogelijk verschil tegen Moeskroen winnen om KV Mechelen achter zich te laten en dat gebeurde ook. Eupen maakte vier goals op twintig minuten, met in de hoofdrol een Japanse dwerg die ineens een kopbalwonder bleek te zijn. Dat is geen bewijs voor matchfixing, maar Moeskroen heeft zijn verleden tegen. Voor het derde jaar op rij hangt er een geurtje aan hun degradatiematchen. In 2016 versloeg Moeskroen op de voorlaatste speeldag verrassend Anderlecht. Hiervoor moesten de Henegouwers vooral Anderlechtspeler Filip Djuricic bedanken, die vroeg in de match knullig balverlies leed. Achteraf bleek dat Djuriric in de portefeuille van makelaar Fali Ramadani zat, die samen met makelaar Pini Zahavi de lakens bij Moeskroen uitdeelde. OH Leuven, die door deze mirakelzege degradeerde, zag het met lede ogen aan. Een jaar later ging Moeskroen winnen bij Kortrijk. Het gemak waarmee dit gebeurde was zo groot, dat de supporters van Kortrijk hun eigen spelers uitfloten. Vooral het gedrag van de Kortrijk-verdediger Vladimir Kovacevic sprong in het oog. Bij zijn idiote owngoal kon hij het niet laten ostentatief te grijnzen. Ook hier wist elke voetbalkenner: ‘cherchez le makelaar’. De Servische verdediger zat in de portefeuille van Vaskovic Boris. Deze man regelde ook de transfer van Kosanovic naar Mechelen. Dat deed hij niet alleen, maar met de beroemdste makelaar van de Lage Landen: Déjan Veljkovic. Had ‘De Jean’ toen al een neus voor lucratieve zaakjes bij clubs die in degradatiegevaar verkeren?
En in 2018 is er dus de verdachte Eupen-Moeskroen waarvan KV Mechelen-trainer Dennis Van Wijk al op voorhand suggereerde dat de Henegouwers hun neefjes uit de Oostkantons zouden helpen. De vriendendienst konden ze bij Mechelen niet hard maken, dus schakelden ze over op plan B om zich te redden: ze vochten de licentie van Moeskroen aan. Hierin waren ze al voorgegaan door SK Lierse, Cercle Brugge, Westerlo en OH Leuven. Telkens met hetzelfde argument: Moeskroen is in handen van makelaars en dat is volgens de regels van de FIFA verboden. Helaas wordt het befaamde Third Party Ownership al jaren door Moeskroen omzeild door mistige vennootschapsconstructies op te zetten.
Het circus begint in augustus 2015 wanneer 90% van de aandelen van Moeskroen door Gol Football Malta gekocht worden. De eigenaars achter dit bedrijfje: Pini Zahavi en Fali Ramadani, twee doorwinterde makelaars. In december 2015 beslist de Pro League echter dat makelaars geen eigenaar meer mogen zijn van een club. Geen probleem voor Moeskroen: in februari 2016 draagt Gol Football Malta zijn aandelen voor 10(!) euro over aan Latimer Limited, eveneens een in Malta gevestigde vennootschap. Ze is in handen van Adar Zahavi, de neef van Pini Zahavi. Juridisch zijn de sporen naar makelaar Pini uitgewist, maar in feite is er niks veranderd. Pini’s zoon Gil zit zelfs in het bestuur. Toch geeft de licentiecommissie een positief advies. OH Leuven vecht dit nog bij het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) aan, maar op 9 mei 2016 heeft Moeskroen opnieuw zijn licentie voor het volgende seizoen beet.
Een paar weken na deze uitspraak, vindt er een opmerkelijke personeelswissel bij Moeskroen plaats. Niemand minder dan Paul Allaerts, directeur Arbitrage van de KBVB, wordt de nieuwe algemene directeur van Moeskroen. Een paar weken eerder was hij na een intern conflict met zijn scheidsrechters bij de voetbalbond opgestapt. Dat een scheidsrechterbaas naar de meest besproken club van het land trekt, doet de wenkbrauwen fronzen.
INSIDER1: “We begrepen er niks van. Paul was afkomstig uit Mol, de andere kant van het land, sprak niet goed Frans en werd nu de grote baas van een Waalse voetbalclub met een schimmige reputatie. Daar wil je toch niet mee geassocieerd worden?”
Nog vreemder wordt het als voorzitter Patrick Declercq in een kranteninterview toegeeft dat Allaerts op vraag van Zahavi en Ramadani naar Moeskroen is gekomen.
INSIDER 3: “Hij zou hen aangeraden zijn door Herman Van Holsbeeck, een goede vriend van Allaerts. Omdat hij Zahavi nog een wederdienst moest voor de transfers van Mbemba en Mitrovic naar Newcastle, hielp hij hen met de zoektocht naar een goede sportieve directeur.”
Opvallend, een week voor hij opstapte bij de KBVB, richtte Allaerts de vennootschap STEVMIJO op. Met een maatschappelijk zetel in Westende, dat momenteel als appartement te koop staat. De notaris die de akte opstelde is Domien De Lelie uit Borgerhout. Zijn naam komt ook in een andere oprichtingsakte voor, namelijk in deze van Management DV, het bedrijf van de Servische makelaar Déjan Veljkovic. Allaerts wordt niet graag met Veljkovic geassocieerd. Ook toen dit blad hem er vorige week op wees dat hij in december 2015, in zijn hoedanigheid van scheidsrechterbaas, ging tafelen met Veljkovic, beweerde hij dat ‘Veljkovic toevallig in het restaurant aanwezig was.’ Hij was er ook zeker van dat hij niet over de matchen van Vertenten had gepraat.
INSIDER1: “Daar bestaan nochtans bewijzen van. Dat was voor de match Waasland-Beveren – Lokeren. Vertenten wou die liever niet fluiten en Veljkovic maakte daar een grapje over bij Allaerts: ‘Ge weet toch dat Bart van Beveren is?’ Er is een foto gemaakt van die ontmoeting, hij zit in het gerechtelijk dossier dat ondertussen zo lek is als een zeef. Veljkovic heeft zijn boekhouder mee. Allaerts was toen nog directeur arbitrage bij de KBVB. Waarom gaat een scheidrechterbaas tafelen met een makelaar en zijn boekhouder?”
In de vroege uren van 10 oktober, wanneer operatie-‘Schone handen’ start, wordt Allaerts bij de gearresteerden gemeld. Dat blijkt een vergissing te zijn, maar een paar Waalse journalisten nemen contact met hem op. Tegen hen geeft Allaerts toe dat Moeskroen een viertal spelers van Bayat huisvest, maar hij legt er meteen de nadruk op dat de club ‘geen enkele relatie met Déjan Veljkovic’ onderhoudt. Over zichzelf kan hij dat niet beweren. Er zijn door de speurders immers telefoongesprekken tussen hem en Veljkovic afgetapt. Opvallend is dat Allaerts Veljkovic sommeert om persoonlijk af te spreken. Zo staat het letterlijk in een onderzoeksverslag: Gesprek 5 maart. Déjan belt met Allaerts. Déjan moet Paul deze week zien. Paul zegt dat Déjan maar naar Moeskroen moet komen. Ze spreken af op dinsdag om 15 u aan het stadion. De speurders weten niet wat er tussen die twee gezegd is. En volgens bronnen bij het onderzoek werd Allaerts daar ook niet over geïnterpelleerd. Er zijn ook geen huiszoekingen bij Moeskroen uitgevoerd. Het schept de indruk dat Joris Raskin bewust Moeskroen ongemoeid wou laten. Dat vermoeden wordt versterkt wanneer het gerecht, één dag nadat Raskin van het onderzoek werd gehaald, wél in Le Cannonier binnenvalt. Hing de licentie van Moeskroen als een Zwaard van Damocles boven het onderzoek? Dat zou kunnen. Onderzoeksrechter Joris Raskin zetelde sinds 2011 in de licentiecommissie. Hij maakte dus deel uit van het gezelschap dat telkens groen licht gaf aan Moeskroen. Als die club in opspraak zou komen tijdens zijn onderzoek, zou er misschien een onfrisse licentiekwestie op tafel komen. Opvallend is de timing van Raskins ontslag uit die licentiecommissie: zaterdag 17 maart 2018. Twee dagen later, op maandag 19 maart, verschijnt in Het Laatste Nieuws dat Moeskroen een positief advies van de licentiecommissie heeft gekregen.
Op 7 mei legt Moeskroen een statutenwijziging neer bij de Rechtbank van Koophandel in Doornik. Daarin wordt melding gemaakt dat op 9 maart ll. Zahavi Adar en Zahavi Gil waren opgestapt en dat de Thaïse mogul Piempongsant Paroj zijn intrede in het bestuur heeft gemaakt. Zwart op wit wordt hierdoor aangetoond dat de Zahavi-clan al drie jaar lang Moeskroen in handen had. Hoe is het dan mogelijk dat dit gegeven door de licentiecommissie werd genegeerd? Bij de voetbalbond is licentiemanager Nils Van Brantegem karig met commentaar: ‘Ik doe geen uitspraken over specifieke dossiers.’ Helemaal ijzingwekkend is de datum van de laatste akte die door Moeskroen aan het Tribunal de Commerce in Tournai wordt voorgelegd. Op 9 oktober 2018, één dag voor Operatie Propere Handen worden de statuten opnieuw gewijzigd. Royal Excelsior Moeskroen wil een naamloze vennootschap worden. Dit met een batterij nieuwe aandeelhouders, voornamelijk Belgen, die een minderheidsparticipatie naast Bogo Limited, de vennootschap van Piempongsant, hebben. Van de Zahavi’s is geen spoor meer. Wel duikt er een zekere Almir Totic, een Serviër, in het bestuur op. Op het internet is niks van de man terug te vinden en voor alle voetbalcollega’s is hij een volgslagen onbekende.
Hoe komt het dat de licentiecommissie en het BAS Moeskroen jaren lang niks in de weg legden? Konden Allaerts en Co er rekenen op vriendendiensten? Feit is dat er de voorbije jaren in het BAS voetbalbobo’s werkzaam waren. Zoals Ludwig Sneyers, de voormalige voorzitter van de ProLeague en ex-bondsvoorzitter François De Keersmaecker. In 2015 was de dubbele pet van De Keersmaecker het onderwerp van een proces. Namelijk toen tweedeklasser Eendracht Aalst naast zijn licentie greep. Ze vochten de beslissing van het BAS in kort geding bij de Rechtbank van Dendermonde aan en kregen gelijk. Op 15juli 2015 oordeelde die dat de voorzitter van de KBVB, François De Keersmaecker, niet terzelfdertijd voorzitter van de voetbalbond én ook bestuurder van het BAS kon zijn. De onpartijdigheid van het BAS als arbitrage-instelling kwam zo in het gedrang, waardoor het recht op een eerlijk proces niet kon gewaarborgd worden. Op 30 juli werd die beslissing door het Hof van Beroep teruggeschroefd. De Keersmaecker bleef er tot in juni 2017 doodleuk zitten.
Vier jaar op rij werden de bezwaren tegen de licentie van Moeskroen voor het BAS van tafel geveegd. HUMO wilde wel eens weten wat hun drijfveren waren om dit te doen. De meeste arresten kan je op de BAS-website raadplegen, maar die van Moeskroen zijn onvindbaar. Dus snel een telefoontje naar het BAS. ‘Sorry mijnheer, de club heeft er voor gekozen die niet te laten publiceren. Ze hebben dat recht, dus dan moeten we ons daar aan houden,’ zegt voorzitter Herman Verbist. We wilden ze dan maar bij Moeskroen gaan opvragen, maar het gerecht was ons voor. Twintig uur na onze telefoon, viel het gerecht bij het BAS, de voetbalbond en Moeskroen binnen.
Ondertussen zit men bij de voetbalbond met de handen in het haar. Zeker nu uit FootballLeaks blijkt dat ProLeague-CEO Pierre François altijd heeft geweten dat Pini Zahavi bij Moeskroen aan de touwtjes trok. François is ook de man die zich graag met scheidsrechterkwesties moeit. Wat verboden is door de UEFA. ‘Dat er belangenvermenging is binnen de voetbalbond,’ gaf bondsvoorzitter Peter Bossaert zelfs ruiterlijk toe. En beterschap is er vooralsnog niet te zien. Drie weken geleden nam Paul Allaerts zijn mandaat op als lid van het Uitvoerend Comité van de voetbalbond. Hij kan dus mee beslissen over de mensen die in de licentiecommissie zetelen. En die kunnen dan op hun beurt beslissen over de toekomst van zijn Moeskroen.
Een paar dagen na de publicatie in HUMO werd Veljkovic spijtoptant. ‘De voetbalwereld siddert en beeft,’ schreven de kranten. Of dit zo is, zal nog moeten blijken. Mijn voorspelling: er zullen een pak onfrisse liaisons tussen Veljkovic en voetbalbobo’s boven water komen, maar er zal geen spaander van het matchfixingverhaal overeind blijven. In die bewuste weken van maart 2018 heeft Veljkovic zijn hand overspeeld. Hij mocht dan wel aan de bestuursleden van KV Mechelen beloven dat spelers en scheidsrechters in zijn zak zaten, de feiten spreken hem tegen. Het ziet ernaar uit dat hij gewoon een grote mond heeft opgezet. Er is geen enkel bewijs dat men daadwerkelijk tot het manipuleren van matchen is overgegaan. Dat blijkt ook uit de signalen die zijn advocaat Kris Luyckx de wereld instuurde: ‘Vertenten en Delférière hebben niks te vrezen.’ Of dit ooit hun gefnuikte carrière zal kunnen herstellen, is nog maar de vraag.